Βέβαια. Από εσάς ένιωσα αρκετούς, όλους έντονους και μυστηριώδεις.
Ο πιο κακός ήσουνα εσύ, τόσο βαθύς και ολοκληρωτικός που σχεδόν δε σε αναγνώριζα, δεν ήθελα να υπάρχεις.
Ο δεύτερος ήσουνα εσύ, ήξερα μόνο ότι με παρέλυες με εμπόδιζες να δράσω και να αντιδράσω. Δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω και ένιωθα μόνο μέσα μου ένα μεγάλο άγχος. Τότε παρέμενα μετέωρη και κοιτούσα…κοιτούσα.
Και συ.. σαφώς αντίθετoς με ωθούσες στη δράση, ξεσπούσα σωματικά με πολλούς τρόπους αρκεί να βρισκόμουνα σε κίνηση.
Το σώμα μου ήθελε μόνο να κουράζεται. Αυτό που έμενε μέσα μου ήταν λίγο άγχος και γεύση οδύνης.
Έπειτα εμφανιζόσουν εσύ που με κυρίευες ολοκληρωτικά, επειδή δεν μπορούσα να κάνω τίποτα ενάντια σε αναπόφευκτα γεγονότα της ζωής ή επειδή δεν μπορούσα να παρέμβω στον άλλον ή επειδή έπρεπε να παραδεχτώ την ανεπάρκειά μου.
Τέλος υπάρχεις εσύ αγαπημένε μου, που με σπρώχνεις να μιλάω, να ουρλιάζω, να κατηγορώ όλους κι όλα.
Εσένα, ποιος είναι ο αγαπημένος σου;
Πολύ σκληρό να αποδεχόμαστε τα όριά μας, και εσείς όλοι μου θυμίζετε πώς δεν είμαι ούτε τέλεια ούτε παντοδύναμη.
Υπάρχετε και μας θυμίζετε ότι προβάλουμε στους άλλους τα προβλήματά μας,
ότι νιώθουμε φθόνο,
ότι υπομένουμε τις αδικίες.
Σε όλη μου την πορεία δυσκολεύτηκα αλήθεια, να μην παρασυρθώ από εσάς ..
Εσείς δυσκολευτήκατε;
Όμως είμαι εδώ και δεν σας νιώθω πια μεγάλους εχθρούς , ίσα – ίσα σας νιώθω φίλους. Με κάνατε να αντιληφθώ ότι υποφέρω και αυτό μου επέτρεψε να στοχαστώ στο τι μου συμβαίνει.
Εσείς το επιτρέψατε;
Εσείς με βοηθήσατε να αναλάβω τις ευθύνες μου.
Αγαπημένοι μου θυμοί σας ευχαριστώ που υπάρχετε…σας είμαι ευγνώμων που με βοηθήσατε να με καταλάβω και συνεπώς να καταλάβω και σας και να σας αποδεχτώ.
Ευχαριστώ και τον εαυτό μου για τη δύναμη που έδειξε και την κούραση που υπέφερε.
Αγαπημένοι μου θυμοί αντίο… σε όλους.
υ.γ. Μάλλον όχι… θα ξαναϊδωθούμε γρήγορα.
Απρίλιος 2013 , Ιωάννινα
*Απόσπασμα από την παράσταση [project 2 ] ΘΥΜΟΣ
πηγή "ο Θυμός των παιδιών - παραμύθια για την κατανόηση της παιδικής συμπεριφοράς" του Α.Marcoli σε μετάφραση του Μ. Μελετιάδη
